Siz değerli okurlarımızla birlikte bu sayımızda Abdülhamid Han Hazretleri’nin sözlerinden birinin Osmanlıca kurallarını inceleyeceğiz:
بزى يوكسلتن دينمزه قارشو دويدوغمز بويوك عشقدر
“Bizi yükselten, dinimize karşı duyduğumuz büyük aşktır.” -Abdülhamid Han-
بزى: (Bizi) “Biz” derken arada ye okutucu kullanılmamıştır, çünkü yazım olarak bakıldığında bir anlam ifade eder ve aynı zamanda çok kullanılan kelimelerdendir.
يوكسلتن : (Yükselten) İlk hecede kelime ince harfle başladığı için vav harfi okutucu olarak gelerek “ü” sesini karşılamıştır. İkinci hecede ise se harfi ile le harfi arasına okutucu gelmemiştir, ikinci hece olması hasebiyle. Son hece ise ektir.
دينمزه : (Dinimize) Kelime ilk hecede ince harfle başladığı için ye okutucusu gelerek “-i” sesini karşılamıştır. İkinci hecede ise okutucu kullanılmamıştır. Üçüncü hece ise ektir, sona gelen he okutucusu ise ekin sonundaki “-e” sesini karşılar.
قارشو : (Karşu) İlk hecede, kelime kalın harfle başladığı için elif okutucusu “-a” sesini karşılamaktadır ve “-a” sesinin geldiği tüm yerlerde yazılır. İkinci hecede ise vav okutucusu ise “-u” sesini karşılar. Kelime “karşu” diye yazılır ancak “karşı” olarak okunur.
دويدوغمز : (Duyduğumuz) İlk hecede vav, okutucu olarak gelmiştir, ikinci ve üçüncü hecede ise okutucu olarak kullanılmamıştır. Son hece ise ektir.
بويوك : (Büyük) Bu kelimedeki vav harfleri okutucu olarak gelmektedir ve “-ü” sesini karşılamaktadırlar. İlk iki hecede okutucu olarak gelen vav harflerinden biri, istenirse terk de edilebilir.
