Sözlük anlamı: Bilgisi ve adaletiyle nihaî hükmü veren, hüküm vermekte maharet kazanmış olup hükmü bağlayıcı olandır. Ayrıca “Hakem” kanun koyup hükmedendir ve bu yetki yalnız Allah’a mahsustur.
Hakemin bulunduğu yerde tarafların da bulunması gerekmektedir. Bu açıdan Allah Teâlâ’nın el-Hakem ismi varlığın çeşitliliğine delildir. Aynı şekilde insanların duygu ve düşüncelerinde de çeşitlilik söz konusudur. İşte bu çeşitliliğin ortak bir paydada buluşabilmesi, Kur’an-ı Kerim ve Efendimizin (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sünneti aracılığıyla Allah Teâlâ’nın hakemliğine sunulmasıyla gerçekleşmektedir.
Mutlak adaleti sağlamak Allah Teâlâ’ya mahsus olmakla beraber insanların da güçleri nispetinde hakemlik yapmaları zaruridir. Örneğin, Kur’an-ı Kerim’de eşler arasında çıkan anlaşmazlıkların çözümü için her iki taraftan birer hakemin belirlenmesi önerilmektedir.1
Dua:
“Allah’ım! Ben Senin aciz kulunum, Senin kulun olan bir baba ile bir annenin evladıyım. Bütün varlığım Senin elindedir. Benim için verdiğin hüküm daima geçerli, hakkımdaki kararın daima adaletlidir.2 Ya Hakem! Sen ki varlık ağacını yokluğun karanlık köklerinden çıkarıp getirensin, Sen ki kalbimi bir nutfe gibi rahmetinin rahminde besleyip büyütensin. Kalbime değen sızıları ince ince söz eyle, yüzüme değen gözyaşımı damla damla rahmet eyle, dudağıma değen heceleri deste deste dua eyle!”
