ED-DÂRR
Sözlük anlamı: Zarar veren veya zarar verici şeyleri yaratan manasında bir sıfattır.
Kur’an-ı Kerim’de zarar kavramı, “Allah eğer sana bir zarar verecek olsa onu kendisinden başka kimse bertaraf edemez.”[1] ayetinde zikredildiği gibi genellikle menfaat, hayır ve rahmet gibi zıddı kavramlar veya manalar ile birlikte kullanılarak daima yüce Yaratıcı’nın yetkin kudretini ifade eden bir üslupla dile getirilmiştir.
Esma-i Hüsna’da “Rahman-Rahim” gibi anlamları birbirine yakın olan isimlerin yanında “Dârr-Nâfi’” gibi karşıt anlamlı ikileme şeklinde kullanılan isimler de vardır. Bu bir çelişkiden ziyade, birbirinin zıddı veya alternatifi olan varlık ve olayların düzenli ve belli bir ahenk içerisinde işleyişinden ibaret bulunan kâinatın Allah ile münasebetini ifade eder. Bu açıdan Dârr ismi, “zarar veren” şeklinde değil “zarar verici olanları da dâhil olmak üzere her şeyi yaratan, kâinatı karşılıklı etki-tepki münasebeti içinde düzenleyip yöneten” şeklinde anlaşılmalıdır.
Dua: Ya Dârr! Zarar da fayda da senin izninledir, zarara izin vermen de bir hikmetledir. Sen hakkımda zarar murad etmezsin, iyilik Senden, kötülük nefsimdendir. İyiliğe mecalim yok, Sen iyileştir beni. Zarar da görülse, faydadır takdir ettiğin. Kendime faydam yok, zarardan kurtar beni.
EN-NÂFİ’
Sözlük anlamı: Fayda veren, dilediği mahluka hayırlı ve faydalı şeyi veren manasındadır.
Zararlı gibi görünen bir şeyi isabetli fakat sezilmez yollarla faydalı hâle getiren, çaresizlerin imdadına yetişen ve ihtiyaçtan fazlasını lütfeden gibi manaları da vardır.
İnsan karşılaştığı zorlukları aşabilmek için çaba gösterir, ancak kulların aşamayacağı güçlükler karşısında bütün hayır ve şerrin Allah’ın kudreti dahilinde bulunduğu bilinci kullara maddî manevî güç verir. Nitekim Allah Teâlâ’nın takdir ve kazasına rıza göstermeyenin derdine deva bulunamaz. Bu isim bizlere bu hikmetleri hatırlatmaktadır.
Dua: Ya Nâfi’! Her hayır senin elindendir, katında hayra eriştir beni. Her menfaat Senin takdirindedir, rahmetinden menfaatlendir beni. Her fayda Senin izninle gelir, lütfundan faydalandır beni, Sensiz benden bana çare yok, bana iyiliğin gerek, Sensiz kimseden kimseye fayda yok, bana kalbi selim gerek.
[1] Yunus Suresi 107
