Tökezledim
Yol doğru
Ayak eğri.
Arşa çevirdim başı
Göz şaşı
Gök sâfî.
Var söylenecek bir kaç kelam
Ancak kursağım dolu kan
Hayalimdi, çizmeye çalıştığım gümüşten kaftan.
Korkutuyor ihtimali sesin çıkacak
Dolanıyorum oysa, belimde çıngırak
Affet
Olmadı, diyemedim.
Sanki elimde kalbim
Uzaklaşıyorum her geçen gün
Endîşesindeyim seslenmekte olan sesin
Duyduğum naif bir fısıltı
Cılız, korkulu harflerin.
Arafındayım başlangıcın ve bitişin.
Sancılı suretimden belli hâlim.
Anlayana aşikâr derdim
Gün sonu
Gecenin yarısı,
Safran acısı
Bir başına olan bir benim bir de bendim.
