Eser: Psikoterapi Pratiği
Yazar: Carl Gustav Jung
Çeviri: Sami Türk
Yayınevi: Kaknüs Psikoloji Yayınları
İsviçreli psikiyatrist ve analitik psikolojinin önde gelen isimlerinden Carl Justav Jung, Psikoterapi Pratiği isimli eserini 1957’de kaleme almıştır. Türkçe çevirisinin Sami Türk tarafından yapıldığı eserin özgün ismi, Praxıs Der Psychotherapie’dir. “Psikoterapinin Genel Problemleri” ve “Psikotera pinin Özel Problemleri” şeklinde iki ana başlıktan oluşan kitapta, psikoterapi pratiği hakkında eski ve yeni çalışmalar ele alınmıştır. İlk bölümde şu cümleler dikkat çekmektedir: “Elbette ruh, ışıktan çok daha karmaşık yapıdadır, bu yüzden de ruhanî olanın özünü yeterince açıklamak için çok sayıda antinomiye ihtiyaç vardır. Temel antinomilerden biri şu cümledir: Ruh, bedene bağlıdır, beden de ruha bağlıdır.”
Kitabın ilerleyen kısımlarında terapist ile danışan arasındaki ilişkiden bahsederken Jung, sözlerine şöyle devam eder: “Psikoterapist olarak ben kendimi, hastama karşı tıbbî bir otorite olarak hissedip buna uygun olarak ferdiyeti hakkında bir şeyler öğrenip bu konuda geçerli ifadeler kullanmaya kalkışırsam, bununla eleştirisiz tavrımı sergilemiş olurum. Zira ben karşımda duran şahsiyetin bütününü değerlendirecek durumda asla değilim. Ferdi bir kişiyi psişik açıdan muayene edeceksem iyi ya da kötü her türlü bilmişlikten, otoriteden ve nüfuz gayretinden vazgeçmem lazımdır.” Jung, psikoterapist açısından hastanın yalnızca biyografisinin değil, gelenek ve dünya görüşünün de süreçte büyük rol oynadığını bu nedenle hastanın uzak-yakın zihin çevresinin incelenmesi gerektiğini ifade etmiştir. Jung sözlerini bitirirken, psikoterapistlerin insanın ihtiyaçlarıyla doğrudan ilgilendiğini ve işin aslının “İnsanın özünü anlamak”tan geçtiğini vurgulamaktadır.
