Ciğerime düşen ateş dillere mi düştü
Nefesim etrafını yaktı da uzaklaştı
Ellerimin değdiği her yer artık necis
Yüreğim yangın yeri taunun yok günahı
Sindi kalbimin üzerine kordan bir örtü
Kara yazma en çok da gönlüme yakıştı
Tenimde tutuşan havanın bıraktığı is
Dumanında boğuldum ateşin yok günahı
Ruhumdan kaynayan kalabalıklar göçtü
Dokunulan her hayat kaderime nakıştı
İçimde kaybolduğumu fısıldayan nefis
Ayaklarım sendeledi yolun yok günahı
