Ben bu elimi ne zaman pencereden uzatsam,
Akşamın yarıklarına uzanırdım,
Bir an ola kendimden sıyrılırsam,
Bu vadiyi de aşarım sandım.
Aştıkların yönünmüş, niyetin yören,
Ben bunu niyeyse anlamazdım,
Hiç bitmezdi kalbimde o sıcak tören,
Dinler dinler, anlatamazdım.
İçimde iki kişi, ikisi de def çalar,
Neyi aradığımı bilmeden bozkırları aştım,
Bu ormanın burada ne işi var,
Sadrımda bir şeyler bitişti, şaştım kaldım.
Toz duman uzaklarda, sırrımda bir debdebe,
Ne oluyor, sen kargaşa yaratmazdın?
O gün esrardım, şimdi gönlünde engebe,
Törenlerde O’nu bağırdım, duymadın.
